Jos de Mul. De groteske reductie. Of: wat ik van Oudemans heb afgeleerd. In: H. van Kampen en T.E. Jaroszek (red.), Th.C.W. Oudemans. 60, Leiden: Instituut voor Wijsbegeerte, 2011, 

155-161.

Tekst, beeld, spraak, communicatie, vriendschap, liefde en haat zijn gedigitaliseerde databestanden. Wie daarbuiten zoekt naar iets onberekenbaars, iets geestelijks, iets emotioneels, iets cultureels, die zoekt vergeefs en geeft nogmaals blijk van de aanzuigende werking van de grote reductie.

Wouter Oudemans 

Niet zozeer als poging tot communicatie, uit vriendschap, liefde of haat, maar als eerbetoon aan ‘Oudemans’ denken’ voldoe ik graag aan het verzoek om ter gelegenheid van Th.C.W. Oudemans’ zestigste verjaardag een korte bespiegeling aan dat denken te wijden. Op het gevaar af daardoor in filosofologisch vaarwater te verzeilen, zal ik dat doen aan de hand van twee van de voorbeeldvragen die Hadewijck van Kampen bij haar uitnodiging voorlegde: “Wat heeft u van Oudemans geleerd?” en “Waar heeft Oudemans het bij het verkeerde eind?” In het geval van deze bijzondere jubilaris, zo zal ik betogen, raken deze vragen elkaar, zonder geheel samen te vallen. Dat is althans mijn ervaring.