Jos de Mul. 命运的驯化——悲剧重生于技术精神 内容简介 (Chinese translation of Destiny Domesticated. The Rebirth of Tragedy Out of the Spirit of Technology). Guilin: Guangxi Normal University Press, July 2014.

命运的驯化——悲剧重生于技术精神 内容简介(Content abstract)： 本书考察了西方文明试图驯化命运的三种途径：希腊悲剧文化对命运的英雄般的肯定，基督教对神圣天命的谦卑接受，现代技术社会对命运的“否弃”。在此背景下，作者认为技术的不可控性重新把悲剧的维度引入了我们的文化。通过对《解放了的普罗米修斯》《安提戈涅》《美狄亚》等古典悲剧，以及赫尔曼斯与维勒贝克的悲剧小说的广泛考察，作者清晰地阐发了当代视野中的悲剧观，赋予诸如自由意志、决定论和生命的偶然性等哲学论题以崭新的光辉，为审视“悲剧重生于技术精神”提供了一种新颖独特的视角。 命运，迟早会敲每个人的门：一场意外事故，一种吞噬一切的嫉妒，一种无法治愈的疾病，最终的死亡••••••命运，尽管不可避免，尽管难以承受，但它是我们的生活不得不面对的。英雄般地肯定？谦卑地承负？决然地否弃？ 著、译者简介(Author and Translator) 约斯•德•穆尔（Jos de Mul） 国际著名美学家，荷兰鹿特丹Erasmus大学哲学教授，信息哲学与传播技术研究院导师，兼美国密歇根大学客座教授、复旦大学客座教授，常任荷兰政府智囊团专家；主要研究领域为美学、艺术哲学、新媒介与信息交流技术哲学、19世纪德国哲学、历史哲学；主要著作有《后现代艺术与哲学的浪漫之欲》《有限性的悲剧：狄尔泰诠释学的生命》《赛博空间的奥德赛——走向虚拟本体论与人类学》等，其著作已被译为多国文字。 麦永雄 北京师范大学文学博士，现为广西师范大学文学院教授、博士生导师，广西师范大学中国语言文学研究所所长、比较文学与世界文学学术带头人，广西师范大学“外国文学史”精品课程主持人，《东方丛刊》主编（2006—2010），已出版论著、译著多部，包括《赛博空间的奥德赛——走向虚拟本体论与人类学》。

约斯·德·穆尔，里斯贝思·努尔德格拉芙 :《主权债务危机还是苏菲的抉择：论欧洲的悲剧、罪恶与责任》《新华文摘》2012年第13期全文转载 [Jos de Mul andLiesbeth Noordegraaf-Eelens, The sovereign debt crisis or Sophie’s choice. On European tragedies, guilt and responsibility),（originally published in Social Science Front no.4 2012), Xinhua Digest, no.14 2012]. 

约斯·德·穆尔 里斯贝思·努尔德格拉芙 《主权债务危机还是苏菲的抉择：论欧洲的悲剧、罪恶与责任》《社会科学战线》2012年第4期 [Jos de Mul and Liesbeth Noordegraaf-Eelens. The sovereign debt crisis or Sophie’s choice. On European tragedies, guilt and responsibility, Social Science Front, no.4 2012, 1-5]

主权债务危机还是苏菲的抉择: 论欧洲的悲剧、罪恶与责任

[荷] 约斯·德·穆尔 1  摇里斯贝思·努尔德格拉芙 2

(1作者简介: 约斯·德·穆尔( Jos de Mul), 荷兰伊拉斯谟大学哲学系教授, 研究方向: 哲学人类学; 里斯贝思·努尔德格拉芙(Liesbeth Noordegraaf-Eelens), 伊拉斯谟大学经济系副教授, 研究方向: 哲学、经济学。郾伊拉斯谟大学哲学系, 荷兰鹿特丹3000 DR; 2郾伊拉斯谟大学经济学系, 荷兰鹿特丹3000 DR)

摇摇摘要: 2011 年, 针对金融危机, 欧洲峰会叠起, 但效果不佳。 我们应该开始在金融领域之外进行深入 思考。 文章将以希腊神话中俄狄浦斯的故事及《苏菲的选择》 为例, 阐释悲剧的意义, 从而透视欧洲危机 的深层问题。 解决欧洲危机的关键在于唤起人的责任感。 新自由主义弊端开始在欧洲显现, 当前, 迫切需 要将政治与经济联系起来, 在政治和文化的意义上定义欧洲, 而不是纠结于金融政策的改革。

关键词: 欧洲; 主权债务危机; 悲剧; 责任
中图分类号: G02摇文献标识码: A摇文章编号: 0257-0246 (2012) 04-0229-05

Jos de Mul. ‘We spelen met vuur. We kunnen niet anders’. Interview met Marcel ten Hooven. De Groene Amsterdamer 41. 3 October 2013, 39-41.

Heerlijke nieuwe wereld

De wereld bevindt zich op een snijvlak. De alomtegenwoordige crisis - niet alleen in de economie, maar ook in de politiek en het milieu - doet vermoeden dat er een tijdperk is afgesloten. ‘Niets wordt meer als vroeger', betogen politici van links tot rechts. Maar hoe wordt het dan wel? Hoe moeten we de huidige crises begrijpen, wat kunnen we verwachten van de stormachtige technologische ontwikkelingen, wat betekent dit voor ons mensbeeld, en waar gloort er hoop? In een serie interviews met De Groene Amsterdammer buigen de meest toonaangevende denkers van het moment, uit binnen-en buitenland, zich over deze vragen - en komen al tastend tot een antwoord: hoe ziet die heerlijke nieuwe wereld eruit?

Al eeuwenlang wenden mensen de techniek aan om het noodlot uit hun bestaan te weren, tot dusver tevergeefs. Zal het wel lukken nu met de bio- en informatietechnologie lichaam en geest object van techniek worden? Nee, zegt filosoof Jos de Mul, en dat is niet erg.

door Marcel ten Hooven beeld Bob Bronshoff

Zó kun je de geschiedenis volgens filosoof Jos de Mul ook lezen. Het christendom, met zijn belofte van geluk in het hiernamaals, kon mensen nog enigszins verzoenen met het aardse lijden, maar na het verlies van betekenis van dat geloof als cultuurvormende factor hadden ze er alle belang bij het aardse leven te verbeteren en veraangenamen. Verlost van het geloof in een Schepper gaven ze nu de eigen scheppingsdrang ruim baan. De omnipotente wetenschapper Francis Bacon schreef begin zestiende eeuw over de “wonderlijke werken’ van de wetenschap die “de natuur op de pijnbank’ legden, om haar dienstbaar te maken aan de mens. Dankzij de wetenschappelijke revolutie in industrie en landbouw werden visioenen over een beter leven op aarde in snel tempo werkelijkheid.

Wat is de essentie van de technologische revolutie van nu? Dat lichaam en geest van de mens zelf het ultieme object van de wetenschap zijn geworden. Dankzij de bio- en informatietechnologie kunnen we meer dan ooit voor God spelen, hoe ontoereikend onze middelen in vergelijking met de almacht ook zijn. De industriële revolutie had destijds een ongekende invloed op het leven van de mens, op de maatschappij en de politiek. Wat zal de impact van de informatie- en biotechnologische revolutie zijn? De experimenten met zichzelf bieden de mensen zowel de belofte van een bevrijding van het lijden, als het schrikbeeld van een macht die hen uit de handen glipt. Brengt de technologische revolutie de Heerlijke Nieuwe Wereld nabij of neemt de techniek de mens over?

Jos de Mul, Tragisch besef in Athene. Interview met  Maarten Meester. Website Filosofie Magazine, 1 oktober 2013.

Jos de Mul hield tijdens het wereldcongres filosofie in Athene – 3000 deelnemers – een voordracht over de tragedie, en hoe het noodlot iedereen kan treffen. Jürgen Habermas sprak over internationale solidariteit. Geschiedenis en actualiteit verweven in een land getroffen door crisis. ‘De Grieken voelen zich vernederd door Europa en klampen zich vast aan hun grootse verleden.’

Tot een paar maanden voor aanvang bleef onduidelijk of het congres überhaupt wel zou doorgaan, vertelt Jos de Mul, hoogleraar filosofie van mens en cultuur aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. ‘Het vindt iedere vijf jaar plaats. In 2008 is besloten het volgende congres in Athene te houden, dus op het moment dat de crisis net aan het uitbreken was. Dat heeft tot veel problemen geleid. Het gastland betaalt normaal gesproken, maar naar ik heb begrepen moest financieel van veel kanten worden bijgesprongen. Van welke kanten precies weet ik niet – ik ben niet betrokken geweest bij de organisatie. Maar zowel de Griekse organisatoren als de bestuurders van de International Federation of Philosophical Societies vertelden dat ze de organisatie maar op het nippertje rond hadden gekregen.’

‘Het merendeel van de vele honderden lezingen werd gehouden in The School of Philosophy. Aan dat gebouw alleen al kun je zien hoe trots de Grieken zijn op de filosofie: dat is zo groot dat er zeven van onze faculteiten inpassen. Nu was dat die naam wel een tikkeltje misleidend, want het gebouw bleek alle humaniora te huisvesten. Het hoofdprogramma met de plenaire lezingen vond plaats in het grote auditorium. Op sommige momenten bleek dat nog te klein, zoals bij de openings- en de sluitingsceremonie, en toen Jürgen Habermas zijn lezing hield – dat wilde iedereen nog wel meemaken, want die filosoof is inmiddels al 84.'

Tragedy and repetition. XPONIKA AIΣΘHTIKHΣ / Annales d'esthetique / Annals for Aesthetics, Vol.46. Volume B (2011), 191-202.

Abstract  According to writers such as Nietzsche, Steiner, and Oudemans and Lardinois the tragic culture of the Greeks has become entirely alien to us. They argue that within the Christian and modern worldview there is no place for tragedy anymore. In this article it is claimed that this does not entail in any shape or form that tragic events cannot take place anymore within Christian and modern culture. In modern culture this particularly happens, with no lack of tragic irony, precisely in the domain in which we believed tragedy had been eliminated: (our interaction with) technology.

Although technological tragedies differ in many respects from classical tragedies, they also show deep continuities. Just as in the case of their classical models, the behavior of the tragic heroes of our time is characterized by miscalculation (hamartia), blindness (atè) with regard to the tragic reality and foolhardiness (hybris).Now, tragic events do not automatically raise tragic awareness. Tragedies are characterized by the fact that the tragic heroes – unlike the spectators – are unaware of the fate that is befalling them, and coming about because of them. But most tragedies also have a reversal of circumstances (peripéteia), a moment at which hopeful expectation crumbles and the hero suddenly becomes aware of his tragic position. Postmodernity is another way of saying that modern culture recognizes itself as tragic.

Jos de Mul. The Tragedy of Finitude. Dilthey's Hermeneutics of Life. New Haven: Yale University Press, 2010 (second edition - eBook), 424 p.

First edition: 2004
ISBN: 780300097733
Cloth: US $52.00 (Order); €33,99 (Bestel)

One of the founders of modern hermeneutics, German philosopher Wilhelm Dilthey (1833-1911) confronted the question of how modern, postmetaphysical human beings can cope with the ambivalence, contingency, and finitude that fundamentally characterize their lives. This book offers a reevaluation and fresh analysis of Dilthey’s hermeneutics of life against the background of the development of philosophy during the past two centuries.

Jos de Mul relates Dilthey’s work to other philosophers who influenced or were influenced by him, including Kant, Schleiermacher, Hegel, Comte, Mill, Nietzsche, Husserl, Heidegger, Gadamer, and Derrida. Weaving together systematic analysis and historical investigation, de Mul begins the book with an account of the horizon on which Dilthey developed his unfinished masterwork, Critique of Historical Reason. The author then elaborates a systematic reconstruction of Dilthey’s ontology of life, relates the ontology to the work of other twentieth-century philosophers, and positions Dilthey’s thought within current philosophical debate.

Jos de Mul is full professor in philosophical anthropology, Faculty of Philosophy, Erasmus University, Rotterdam, The Netherlands. Winner of the Praemium Erasmianum Research Prize.

"A thorough, insightful account of Dilthey's philosophy, this book offers many valuable new contributions. De Mul argues effectively for Dilthey's relevance today"

Rudolf Makkreel, Emory University, Atlanta

"De Mul is an ambitious commentator. He reconstructs both biography and cultural context, and he interprets virtually all of Dilthey's more substantial writings while seeking to engage with his critics. In addition to extensive discussions of Dilthey's own writings, there are long sections on Kant, Hegel, Nietzsche, Husserl, Gadamer, and Derrida. In a book that may stand as one of the best and most thorough in the recent critical literature on Dilthey, de Mul successfully tackles all of these challenges"

Espen Hammer, The Review of Metaphysics 60:4 (2007)  Read entire review

In an era of heightened existential vulnerability and awareness of finitude there is a correspondingly heightened need for new contexts of human understanding. Here we owe an enormous debt of gratitude to de Mul for providing us with a superb explication of the thought of Wilhelm Dilthey, whose precocious insights into the finitude and historical contingency of human understanding promise to contribute immeasurably to the widening of its horizons.  

Robert D. Stolorow, Human Studies.A Journal for Philosophy and the Social Sciences (2012) Read entire review

Jos de Mul en Liesbeth Noordegraaf-Eelens. Schuld en bonus. Over geld, Grieken en tragiek. Trouw, zaterdag 5 november, 2011, Letter en Geest, 1-3.

De eurotop van 26 oktober had een eind aan de euro-crisis moeten maken, maar met de aankondiging van het Griekse referendum nam de verbijstering en  verwarring weer toe. Waarom lukt het Europa niet de crisis te bedwingen? Is dat te wijten aan de onvoorspelbaarheid van de financiële markten of is het veeleer te wijten aan een gebrek aan leiderschap?

Een wereld zonder financiële crises, omvallende banken en landen die balanceren op het randje van de afgrond: het lijkt een onrealistische wensdroom. Sinds een jaar of vijf sleept de wereldeconomie zich voort van de ene crisis naar de andere. Het begon in 2007 met de subprime mortgage (‘rommelhypotheken’) crisis, die een jaar later leidde tot een wereldwijde bankencrisis. Nationale overheden moesten banken redden. Op dit moment zuchten de Verenigde Staten en diverse landen in Europa onder torenhoge overheidsschulden.

Jos de Mul. Iedere tragedie vraagt om een zondebok. In: Jos Lamé (red.), Spookrijders in de zorg. Delft, Eburon, 2011, 59-63.

Kleine apologie voor een zwakke rechtspraak

In september 2004 werd Nederland opgeschrikt door de gruwelijke dood van de driejarige peuter Savanna. Haar lijkje werd bij toeval door de politie gevonden in de kofferbak van haar moeders auto, toen die met haar toenmalige vriend op weg was haar te begraven. Het zes maanden oude zusje van Savanna zat op de achterbank. Uit het onderzoek dat volgt blijkt dat Savanna vermoedelijk door verstikking om het leven is gekomen. Haar moeder had het 'snotverkouden' kind een washandje in de mond gestopt en haar mond met een zwachtel dichtgesnoerd, zodat het kind de prop niet kon verwijderen. Het bleek echter niet de enige mogelijke doodsoorzaak. Savanna bleek voorafgaand aan haar dood ook aan de hals te zijn opgetild, geslagen en gekneveld onder een bed gelegd. Ook zat haar lichaam vol blauwe plekken en had ze diverse inwendige bloeduitstortingen. Bovendien was het kind ernstig ondervoed. Ze woog nog geen elf kilo en haar bloedsuikerspiegel bleek gevaarlijk laag.

Jos de Mul. Europe - the tragic continent. Michigan Paper Series. International Institute, University of Michigan, 2008.

Jos de Mul

Two weeks ago, in his lecture in this series on Europe, Neal Ascherson asked two intriguing questions: ‘Where is Europe?’, and ‘When is Europe’. Intriguing because it turned out that these seemingly simply questions are very hard to answer. Today I want to add a third question, as simple as the other two and as difficult to answer. This question is: Whatis Europe? In a sense, we may regard this third question as the primordial one, as we can start our search for Europe in time and space only when we at least have a slight idea of whatwe are actually looking for. So the question I want to address this afternoon is: what is it that makes Europe European? And as the title of my talk already indicates, the answer I will defend today is that Europe first and foremost is a tragic continent.